داير احكى ليكم يا اخوانى عن موقف طريف ومحرج فى نفس الوقت مريت بيهو زمان وانا جديد كرت فى الخرطوم واصل الحكاية انا اول ما جيت الخرطوم كنت شغال فى النسيج وساكن مع اخى المرحوم على دياب فى بحرى وفى يوم من الايام جانى كرت دعوة لعرس فى منطقة الديوم الشرقية وانا فرحت جدا بالكرت ده وشكرت العريس من جوة قلبى عشان عبرنى ورسل لى كرت باسمى شخصيا ولاول مرة وانا من استلمت الكرت منتظر بفراق الصبر اليوم ده يجى متين عشان امشى اظهر فى العرس واشوف ناس البلد واذكر ان الدعوة كانت عشاء وفى ذلك اليوم انا من الصباح بغسل واكوى ومن العصر بدرى لبست وبقيت اخر قيافة وطلعت من البيت على المواصلات وبعد ما ركبت البص وقطعت نص المسافة اتذكرت انى نسيت الكرت فى البيت اخوك ما غشيم وجديد كرت مفتكر الدخول محل العرس الزول لازم يبرز الكرت وبقيت افكر فى نفسى ارجع للكرت ولاماارجع.... وفعلا رجعت وجبت الكرت وجيت محل العرس وبقيت واقف برة الصيوان واكشف واراقب الموقف من بعيد واهل العرس واقفين فى باب الصيوان وانا محتار اخش كيف وكل مرة اضع يدى فى جيبى اتحسس الكرت وقلت احسن اكون جاهز لو اى زول اعترضنى اطلع ليهو الكرت لانى ما عرفت ولا زول من الواقفين قدام باب الصيوان المهم بعد تردد توش خشيت وعلى حظى التعيس جدا قعدت فى اول كرسى فى اول صف واصطف الناس بعدى ومع موعد تقديم العشاء جا واحد عمك ماكن لابس جلابية بيضا وعمة ورابط ليهو قطعة حمرة فى نصو وفيما بعد عرفت اسمو السفرجى شايل ليهو صينية كبيرة فيها العشا عبارة عن كمية من الصحان المفلطحة فيهو حبة بيضة وقطعة جبنة حبة طعمية وقطعة لحمة وحتة عيشة مدورة وفى ما داير احكى ليكم يا اخوانى عن موقف طريف ومحرج فى نفس الوقت مريت بيهو زمان وانا جديد كرت فى الخرطوم واصل الحكاية انا اول ما جيت الخرطوم كنت شغال فى النسيج وساكن مع اخى المرحوم على دياب فى بحرى وفى يوم من الايام جانى كرت دعوة لعرس فى منطقة الديوم الشرقية وانا فرحت جدا بالكرت ده وشكرت العريس من جوة قلبى عشان عبرنى ورسل لى كرت باسمى شخصيا ولاول مرة وانا من استلمت الكرت منتظر بفراق الصبر اليوم ده يجى متين عشان امشى اظهر فى العرس واشوف ناس البلد واذكر ان الدعوة كانت عشاء وفى ذلك اليوم انا من الصباح بغسل واكوى ومن العصر بدرى لبست وبقيت اخر قيافة وطلعت من البيت على المواصلات وبعد ما ركبت البص وقطعت نص المسافة اتذكرت انى نسيت الكرت فى البيت اخوك ما غشيم وجديد كرت مفتكر الدخول محل العرس الزول لازم يبرز الكرت وبقيت افكر فى نفسى ارجع للكرت وللا ما ارجع ــــــــــ ارجع واللا ما اجع قلت يازول اخير ارجع واجيب الكرت وفعلا رجعت وجبت الكرت وجيت محل العرس وبقيت واقف برة الصيوان واكشف واراقب الموقف من بعيد واهل العرس واقفين فى باب الصيوان وانا محتار اخش كيف وكل مرة اضع يدى فى جيبى اتحسس الكرت وقلت احسن اكون جاهز لو اى زول اعترضنى اطلع ليهو الكرت لانى ما عرفت ولا زول من الواقفين قدام باب الصيوان المهم بعد تردد توش خشيت وعلى حظى التعيس جدا قعدت فى اول كرسى فى اول صف واصطف الناس بعدى ومع موعد تقديم العشاء جا واحد عمك ماكن لابس جلابية بيضا وعمة ورابط ليهو قطعة حمرة فى نصو وفيما بعد عرفت اسمو السفرجى شايل ليهو صينية كبيرة فيها العشا عبارة عن كمية من الصحان المفلطحة فيهو حبة بيضة وقطعة جبنة وحبة طعمية وقطعة لحمةة وحت عيشة اسمو كوكتيل لانو لما رجعت البيت سالونى قالو لى العشا كان كوكتيل ؟ قلت ليهم لا كان بيض وجبنة وطعمية فى صحن واحد قالو لى طيب يا اصنج ما ياهو الكوكتيل قلت ليهم شكرا قام عمك السفرجى انحنى بجسمو الماكن قدامى وقال لى شيل يابنى قمت انا بطريقة ذوقية بحتة مديت يدى نحو الصينية واتناو لت لى حبة بيضة من الصحن يعنى زى ما زول يمد ليك علبة حلاوة تشيل حبة وطبعا اخوك ما مفتكر الصحن بكل محتوياتو حقى انا بس قام عمك بى نهرة قال لى ماتشيل عشاك وانا لسع ما مقتنع الصحن لى انا بس قمت تانى مديت يدى وشلت لى حبة طعمية من صحن تانى وفى اللحظات دى الزول الجنبى متابعنا ومنتظر دورو عشان يتعشى قام بررراحة جرانى عليهو وسوس لى فى اضانى قال لى ياخوى الصحن ده كلو حقك انت بس بعد داك انا بى خجل قمت شلت لى صحن وبقيت اعاين لصحنى واعاين للناس واقول فى نفسى طيب يا ابدول انا لو براى شلت صحن العالم ديل حيكفوهم كيف وقبل ما اتم كلامى عاينت يمينى لقيت ليك عشيرين زى عمك شاحنين صوانى وجو خاشين الصيوان قلت الحمد لله ومن اليوم داك انا محل ما امشى فى عرس اتذكر الموقف ده اضحك فى نفسى